Karolina Jaśkiewicz

W dniach 28.08-02.09.2016 wzięłam udział w turnieju Super Seria rozgrywanego w Krakowie ku czci pamięci zmarłego przed rokiem Charliego Berszakiewicza. Start ten miał pozwolić ograć mi się przed nadchodzącymi turniejami ITF. Pomimo wysokiej 2 rangi turnieju ze względu na rozpoczęcie roku szkolnego w zawodach udział wzięło zaledwie 15 dziewczyn.

Zostałam rozstawiona z numerem 4 i w pierwszej rundzie zagrałam z Zuzią Wilk, która w rankingu PZT znajduje się zaledwie jedną pozycję niżej. Pomimo niesprzyjających warunków takich jak duże światłocienie i mocny wiatr wygrałam 6:3 6:1. W ćwierćfinale zagrałam z dwa lata starszą Kariną Błaś po łatwym zwycięstwie w pieszym secie do 1 w drugim nie utrzymałam koncentracji i zaczęłam seta od 1:4 0:30, na szczęście udało mi się wrócić do gry i wygrałam 6:1 6:4 meldując się w półfinale. O przepustkę do finału zagrałam z Pauliną Kostką, którą pewnie pokonałam 6:2 6:2. O tytuł zmierzyłam się z rok młodszą Dominiką Szczotką, która sprawiła sporą niespodziankę bardzo gładko pokonując wcześniej zawodniczki rozstawione z numerami 2 i 3. Zaczęłam mecz dość niepewnie co Dominika szybko wykorzystała wychodząc na prowadzenie 3:1, a następnie 4:3 jednak od tego momentu to ja przejęłam inicjatywę wygrywając 8 gemów pod rząd i oddając rywalce zaledwie kilka punktów. Przy stanie 6:4 5:0 przeciwniczka utrzymała swój serwis, a następnie przełamała moje podanie udało mi się jednak zamknąć mecz przy stanie 5:2 w drugim secie przy serwisie Dominiki i tym samym sięgnąć po końcowy triumf. Jest to niewątpliwie jeden z większych sukcesów w ostatnim czasie i mocno motywuje mnie on do dalszej pracy. Teraz czekają mnie dwa tygodnie szkoły, następnie walka w Drużynowych Mistrzostwach Polski do lat 18 wraz z klubem ze Szczawna Zdroju, a zaraz potem wyjazd na dwa turnieje ITF w Bośni oraz Chorwacji

Na przełomie lipca i sierpnia zagrałam w dwóch turniejach ITF. Pierwszy z nich niższej 5 kategorii odbył się w Poznaniu. W singlu osiągnęłam tam drugą rundę ulegając późniejszej finalistce, a w deblu w parze z Klarą Siłką odpadłyśmy w półfinale z parą, która okazała się najlepsza w całym turnieju. Średni wynik na kortach AZSu zmotywował mnie do pracy i dwa dni, które spędziłam w domu przed kolejnym startem poświęciłam na treningi, a następnie udałam się na Słowację na ITF G4. W drabince singlowej rozpisanej na 48 zawodników zostałam rozstawiona z numerem 13 i w pierwszej rundzie miałam wolny los. W kolejnej zmierzyłam się z Węgierką Visonati i pomimo słabego początku i przegranej w pierwszym secie 2:6 zmieniłam grę i wygrałam cały mecz 2:6 6:3 6:2. W walce o ćwierćfinał czekało mnie nie lada wyzwanie. Po drugiej stronie siatki stanęła 3 rozstawiona zawodniczka Adriana Senkavowa. Wyszłam na kort skoncentrowana, a cały mecz zagrałam bardzo konsekwentnie i wygrałam 6:3 6:4 Niestety w ćwierćfinale uległąm w trzech setach bardzo ambitnej Czeszce. W deblu również dotarłam do ćwierćfinału. Dobry występ na Słowacji zaowocował awansem na najwyższe dotychczas 795 miejsce w rankingu ITF

W dniach 12-16.07.2016 przebywałam wraz z trenerem w angielskiej miejscowości Bournemounth gdzie odbywał się ITF G4. W singlu niestety miałam dość pechowe losowanie i już w pierwszej rundzie trafiłam na pierwszą rozstawioną Megan Davies. Brytyjka jest notowana na 218 miejscu ITF, a w tym roku miała okazje zdobywać doświadczenie podczas startu w juniorskim Wimbledonie. Niestety nie udało się wygrać i mecz zakończył się wynikiem 5:7 1:6. Spotkanie pokazało mi jednak jak niedużo dzieli mnie od dziewczyn notowanych w granicach top 200.

Jednak szybko zapomniałam o porażce z singla i wspólnie z Marie Mattel przystąpiłam do gry deblowej. Pierwszy mecz i od razu para rozstawiona z numer 3. Początek meczu w naszym wykonaniu bardzo słaby, ale pomimo, że przegrywałyśmy 0:5 30:40! nie poddałyśmy się i wygrałyśmy seta 7:5! a cały mecz 10:5 w supertiebreaku. Z każdym kolejnym meczem grałyśmy lepiej co zadecydowało o końcowym wyniku. W finale przyszło nam się zmierzyć z brytyjską parą, która wcześniej po meczu na wysokim poziomie wyeliminowała pierwsze rozstawione. Duża aktywność na siatce i agresywna gra pozwoliły zwyciężyć 6:2 6:2 i wygrać cały turniej To bez wątpienia największy dotychczasowy sukces w turniejach ITF, pokazuje on, że praca, którą wykonujemy z trenerem zaczyna się powoli przekładać na wyniki

W ostatnim czasie wzięłam udział w turnieju ITF rozgrywanym w Bytomiu, gdzie po przejściu pierwszej rundzie eliminacji w drugiej po długim i zaciętym meczu przegrałam w trzech setach z francuską Clarą Burel, która dotarła później aż do ćwierćfinału imprezy. Po występie na Śląsku wróciłam do domu, aby przygotować się do Mistrzostw Polski kadetów rozgrywanych w Warszawie. W nich udział zakończyłam na drugiej rundzie przegrywając z nierozstawioną, ale groźną Martyną Kubką, która zdobyła na kortach stołecznej Legii brązowy medal. W deblu zagrałam z Izą Kunat, która reprezentuje to samo województwo. Razem zdobyłyśmy brązowy medal ulegając późniejszym mistrzyniom. Ostatnim startem był OTK Kobiet w Bielsku Białej. Wybraliśmy się tam w celu lepszego przygotowania do nadchodzącego ITFa na Wyspach Brytyjskich. Zagrałam w sumie 5 meczy, 3 wygrane i 2 przegrane, ale po zaciętej trzysetowej walce. Rywalizację zakończyłam na 5 miejscu. Obecnie jestem w domu gdzie wraz z trenerem przygotowuję się do startu w angielskim Bournemounth

Po wakacyjnej przerwie było trochę zmian, ale już wróciłam do walki o punkty i kolejne tytuły. Od września moim trenerem nie jest już Łukasz Słodyczka, któremu za przepracowany wspólnie okres chciałbym serdecznie podziękować. Był moment bez startów, w którym moje treningi nie były tak regularne jak zwykle, ale za wsparcie wtedy chciałabym podziękować Patrycji Mierzejewskiej, która pełni rolę trenera fitness. Ponieważ okres przygotowawczy został zaburzony pracowałam ze zdwojoną siła co przyniosło efekty. Otóż na przełomie listopada i grudnia wybrałam się do gorącej Kenii gdzie zdobyłam swoje pierwsze punkty do rankingu ITF i zadebiutowałam na liście ITF na 1713 miejscu, a następnie wspólnie z Olą Rojek wybrałam się do Sopotu na Drużynowe Mistrzostwa Polski Juniorek czyli do lat 18.

Nie byłyśmy stawiane w gronie faworytek do złota, ale pokazałyśmy, że grać umiemy i po pokonaniu w pierwszej rundzie, a zarazem półfinale faworyzowanego Sopotu, a w finale Legii Warszawa sięgnęłyśmy po złoty medal i tytuł Mistrzyń Polski